فایرباکس یا جعبه آتش نشانی یک جعبه نگه دارنده وسایل ضد حریق است . فایر باکس و هوزریل باکس سیستم های تامین آب برای خاموش کردن آتش هستند . که برای پیشگیری در مکان های مختلف نصب می شوند تا مطمئن شویم در صورت نیاز راههای تامین آب از قبل مشخص شده اند . منابع آب می توانند تانکر اب ، رودخانه ، چاه ، استخر و ... باشند . اجزای تشکیل دهنده فایرباکس شامل قرقره ، نازل ، شلنگ نواری ، یک جفت کوپلینگ ، یک جفت هیدرانت و یک شیر زاویه ای است .
دو نوع فایرباکس ساخته می شوند ، سیستم اول فایرباکس خشک است که در آن سیستم به لوله های آب شهری وصل نیست و در نزدیکی درب ورودی ساختمان نصب می شود. در مواقع لازم از تانکر های آب و پمپ های آتش نشانی آب به داخل لوله ها پمپاژ می شود. ورودی این سیستم در یک محفظه در بیرون از در ساختمان نصب شده است که موجب عدم اتلاف زمان در آب رسانی می شود. سیستم دوم ، سیستم فایرباکس تر است که لو له های آب شهری وصل است در این سیستم همیشه درون لوله ها آب وجود دارد و در تمام طبقات از زیرزمین تا پشت بام نصب می شود.
برای نصب فایرباکس باید استاندارهای مختلفی را رعایت کرد ، باید حداقل 100 سانتی متر از کف فاصله داشته باشد. اگر فایرباکس توکار است ، این فاصله 110 سانتی متر است. فایرباکس را باید در مناطقی که در دید عمومی باشد نصب کرد تا در مواقع لزوم براحتی بتوان از آن استفاده کرد . معمولا در راه پله های فرار ، پاگرد، درب ورودی ساختمان و ... نصب می گردد.
هر فایر باکس باید تا شعاع 20 متر را پوشش دهد ( شلنگ های موجود در باکس 20 متر هستند )، در سیستم فایرباکس تر بالادهنده آب باید حتما به شیر آب اصلی شهر وصل باشد و فشار در بالاترین نقطه کمتر از 6 اتمسفر نباشد.
قرقره فایرباکس معمولا در سایزهای 1تا 1.2 یا 1.2 تا 2 اینچ ساخته می شود و بهتر است جنس شلنگ از نوع برزنتی باشد . در هنگام آب پاشی باید ابتدا تمام شلنگ از دور قرقره باز شده باشد و بعد فرایند آب پاشیدن انجام شود.