خواب چیست ؟
انسان تقریبا ٢٠ تا ۴٠ درصد از شبانه روز را در خواب به سر می برد. خواب عبارت است از کاهش تا فقدان هوشیاری، از کار افتادن نسبی ادراک حسی و غیرفعال شدن تقریباً تمام عضلات ارادی، به طور کلی فعالیت ذهن و بدن تغییر کرده و رویا جا یگزین تصاویر واقعی می شود .
خواب یک حالت عصبی رفتاری که از تعاملات سازمان یافته میان سلول های عصبی در سیستم عصبی مرکزی ١ ایجاد می شود و در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک تأثیرگذار است. فیزیک خواب را می توان با مشاهده فرد در هنگام خواب و هم چنین بررسی فعالیت الکتریکی مغز در زمان گذار از بیداری به خواب تعریف کرد.
خواب یک مؤلفه کلیدی برای سلامت فرد است و نقشحیاتی در عملکرد مغز شامل : عمل کرد عصبی رفتار، عمل کرد شناختی و ایمنی، تثبیت حافظه، تنظیم خلق و خو، درد و ... دارد . برای سلامتی و بازسازی سیستم اعصاب، سیستم ایمنی و سیستم عضلانی و اسکلتی انسان ها و جانواران اهمیت دارد .
مدت زمان خواب با ریسک مر گ و میر و هم چنین بیماری هایی از قبیل: بیماری های قلبی و عروقی، مغزی، چاقی، دیابت، سرطان و
افسردگی مرتبط است ، هم چنین رفتارهای پرخطر در ارتباط با سوء مصرف مواد و حوادث رانندگی از آشکارترین پیامدهای مستقیم خواب ناکافی است .
خواب یک ضروریت فیزولوژیک است که برای رفع نیازهای ما نسبت به مدت زمان خواب، زمان بندی، ترتیب و کیفیت ، نیاز به رفتارهای مشخصی دارد که تا حد زیادی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و فیزیولوژیک است. با این حال تفاوت های بین فردی در خواب به احتمال زیاد توسط عوامل روانی، رفتاری، اجتماعی، فرهنگی و محیطی توضیح داده می شوند.
