نور چیست ؟ -قسمت دوم

آنچه به عنوان نور سفید یا بدون رنگمشاهده می کنیم یا (نوربه ظاهر سفید، یکلامپ التهابی، لامپ تخلیه گازی یا یک لامپفلورسنت) واسطه ی یک جنس نیست، بلکه

ترکیبی از انواع طول موج ها از تقریباً ۳۸۰ تا ۷۶۰ نانومتر می باشد.

این ترکیب نوعی «سازگاری تابشی » است و چشم انسان نمی تواند بین اجزای سازگار شده نور سفید فرقی احساس کند رنگ های گوناگون ترکیب شده از نور سفید را بوجود می آورند این یکی دیگر از خواص عجیب نور است، واقعیتی که سبب می شود ترکیب صحیصی از پرتو های رنگی، نوری بی رنگ یا سفید بوجود آید. 

به بیان دقیق تر «نور » بیرنگ یا همان سفید روی یک تکه پارچه آبی رنگ افتاده و به داخل الیاف نیمه شفاف و درهم پیچیده شده پارچه که به رنگ اغشته شده نیز نفوذ می کند. ترکیب مولکولی الیاف این پارچه چنان است که طول موج های مولد قرمز، زرد و سبز نور تابشی سفید را جذب می کند ولی بخش مولد طول موج های آبی دست نخورده می ماند. 

در نتیجه طول موج ها ی آبی یا به داخل ماده نفوذ می کند یا به وسیله آن منعکس می شود در هر دو مورد اگر به چشم ناظری برخورد کند مغز، او را با نام احساس به نام (آبی) تحریک می کند.با این همه اگر از کسی سوال شود (نور حقیقت چیست) جواب ساده نمی تواند داشته باشد جسم شناخته شده یا مدل شخصی که شبیه به آن باشد وجود ندارد ولی لازم نیست فهم هر چیزی به شباهت مبتنی باشد(نظریه الکترو مغناطیسی)و (نظریه کوانتومی ) با هم ایجاد یک نظریه نامتناقض و بدون ابهام می کند که تمام پدیده های نوری را توصیف می کند، نظریه ماکسول درباره انتشار نور بحث می کند در حالی که نظریه کوآنتمی بر هم کنش نور و ماده یا جذب و نشر آن را شرح می دهد نظری که از آفرینش این دو بوجود می آید(کوانتوم الکترودینامیک) شناخته شده است.

چون نظریه های الکترو مغناطیسی و کوانتومی علاوه بر پدیه های مربوط به تابش بسیاری از پدیده های فیزیکی و دیگر را نیز تشریح می کند، طبیعت نور شناخته شده است با این حال هنوز پاسخ این پرسش که واقعیت نور چیست را نمی دانیم .

جنبه مهم دیگر نور رنگ آن است دو پدیده مرتبط در این رابطه دخیل هستند رنگ خود نور که بر اثر توزیع طول موج های مختلف (طول موج های کوتاه، سرد، طول موج های بلند، گرم) و مورد مهم تر تأثیر نور بر سطح اثر طراحی شده دارد این موضوع بازگردانی رنگ نامیده می شود.

روشن ترین بخش طیف نور رنگ زرد است. رنگ زرد کاماً واضح دیده می شود و از نظر بصری خوشایند است. 

نورآبی وضوح اشیاء را از بین برده و در اطراف آن هاله ای را ایجاد می کند و در مورد نور قرمز بعد از عادت کردن چشم به تاریکی دقت بینایی زیر نور قرمز کامل است. استفاده از نور مصنوعی نزدیک به نور طبیعی در موارد که تشخیص رنگ ها مورد نظر باشد امری ضروری به نظر می رسد ولی باید در نظر داشت زیر چنین نوری چهره انسان به زرد می گراید و طبیعی جلوه نمی کند.