خازن چیست ؟
خازن تشکیل شده است از دو صفحه هادی که بین آنها عایق قرار دارد. عایق خازن ها را « دی الکتریک » نیز می گویند. جنس دی الکتریک می تواند هوا، خأ، کاغذ، میکا و ... باشد. خازن در لغت به معنای ذخیره ساز است زیرا انرژی الکتریکی را به صورت میدان الکترواستاتیکی در خود ذخیره می کند.
ظرفیت خازن نسبت بار الکتریکی ذخیره شده به اختلاف پتانسیل صفحات می باشد و آن را با C نشان می دهند و واحد آن کولن بر ولت می باشد که به احترام مایکل فاراد به آن «فاراد » گویند و با حرف F نشان می دهند. یک فاراد ظرفیت خازنی است که هرگاه اختاف پتانسیل یک ولت بین صفحات آن ایجاد شود بار الکتریکی یک کولن در آن ذخیره شده است.
مهم ترین عوامل مؤثر در تعیین ظرفیت خازن عبارت اند از:
- مساحت صفحات هادی
- فاصله بین صفحات هادی
- جنس عایق یا دی الکتریک
ظرفیت خازن متناسب با مساحت صفحات و فاصله صفحات از یکدیگر می باشد به طوری که ظرفیت خازن با مساحت صفحات نسبت مستقیم و با فاصله صفحات از یکدیگر نسبت عکس دارد.هر چه مساحت صفحات هادی بزرگ تر باشد بار الکتریکی بیشتری را در خود ذخیره می کند. بنابراین خازن با صفحات بزرگ تر ظرفیت بیشتری خواهد داشت. هر چه فاصله صفحات از یکدیگر بیشتر باشد ظرفیت خازن کمتر خواهد شد لذا خازن با فاصله صفحات کمتری دارای ظرفیت بیشتری خواهد شد.
جنس و کیفیت عایق یا دی الکتریک بین صفحات باردار خازن اثر مستقیم بر ظرفیت خازن دارد. دی الکتریک خوب و با کیفیت دی الکتریکی است که بتواند نیروی کولنی بین بارهای الکتریکی ذخیره شده بر روی صفحات باردار خازن را تحمل کند و خاصیت عایقی خود را از دست ندهد.
کیفیت عایق یا دی الکتریک در واقع استقامت الکتریکی عایق در مقابل میدان الکتریکی بین صفحات باردار خازن است. استقامت الکتریکی عایق ها در مقابل میدان الکتریکی بین صفحات باردار خازن را « ضریب نفوذ الکتریکی » می نامند.
از جمله مشخصه های دیگر خازن ولتاژ کار آن است که همراه با ظرفیت روی بدنه خازن نوشته می شود.
